Na ovo, za sada bez ikakvog odjeka, upozoravaju ekolozi i mještani okolnih sela, a dodatan razlog za brigu je to što je objekat sagrađen bez zakonom propisane dokumentacije, uključujući lokacijske uslove i ekološku dozvolu.
“Asfaltne baze mogu izazvati jako velike štete po okolinu i zdravlje stanovništva. Prvenstveno zagađenje vazduha kroz isparavanje različitih čestica prašine ali i bitumenskih jedinjenja kao što su policiklični aromatični ugljovodonici koji su itekako kancerogeni. Ove materije mogu izazvati probleme i sa kožom i sa plućima”, rekli su nam u Centru za životnu sredinu.
Aktivista Centra Vladimir Topić kaže da je drugi problem koji se može javiti to da se otpadne vode ne tretiraju kao što je često slučaj sa mnogim rudnicima kod nas ali i industrijskim postrojenjima, te se takve otpadne vode ispuštaju direkt u zemlju i u vodotokove, a onda mogu završiti mnogo dalje negdje i biti itekako opasne po zdravlje.
On upozorava da ako ovakvo postrojenje nema dozvola, a ima potencijalno veliki rizik od zagađenja, da je to onda jako zabrinjavajuće, a na to nas nažalost upozorava i dosadašnje iskustvo da inspekcije teško rješavaju ili ne žele da riješe problem.
Iz Inspektorata Republike Srpske nam je potvrđeno da je još 19. marta ove godine izvršena redovna inspekcijaska kontrola iz oblasti “Zagađivači životne sredine”.
“Postupajući inspektor utvrdio je da subjekat ne posjeduje ekološku dozvolu za objekat Asfaltne baze, al i da je nadležnom Ministarstvu podnio Zahtjev za izdavanje lokacijskih uslova, što je prvi neophodan korak za dobijanje ekološke dozvole.”, navode u odgovoru koji smo dobili iz Inspektorata.
U odgovoru se dalje navodi i da je inspekcijskim rješenjem naloženo “Integral inženjeringu” da od Ministarstva pribavi ekološku dozvolu za objekat Asfaltne baze sa pratećim objektima i određen rok za izvršenje.
Gradnja objekata bez prethodno pribavljenih lokacijskih uslova je u suprotnosti sa zakonom i potpuno obesmišljava izdavanje ovih propisanih dokumenata, naglašavaju pravnici koje smo kontaktirali.
“Izvođenje radova bez izdate ekološke dozvole, u situacijama u kojim je obavezno pribavljanje te dozvole, obesmišljava sve mjere koje bi bile propisane njome. Ekološka dozvola ima svrhu da zaštiti životnu sredinu i zdravlje ljudi, kao najviša dobra, a ukoliko se ona izda nakon što su radovi već započeli, njena svrha je obesmišljena, i ona postaje samo teoretska i iluzorna, umjesto djelotvorna i stvarna. U ovakvim situacijama prva bi morala reagovati nadležna inspekcija, te pravosudni organi”, rekla je za Impuls advokatica Dragana Stanković.
Impuls je još početkom maja pisao o ovom problem, a tada nam je iz resornog ministarstva potvrđeno da za objekat nije izdata zakonom propisana dokumentacija. Gotovo dva mjeseca poslije 19. juna, dobili smo odgovor da “Ministarstvo nije izdalo Ekološku dozvolu za ovakav objekat, dok je zahtjev za izdavanje lokacijskih uslova zaprimljen i nakon razmatranja proslijeđen na odlučivanje u Opštinu Bileća, u čiju nadležnost spada izdavanje dozvola za objekte ovakve namjene i kapaciteta”.
Interesantno je da u Ministarstvu odavno nisu znali ko je nadležan iko su nam još 25. aprila rekli da je predat zahtjev za lokacijske uslove.
Interesantno je i što tada nisu znali ko je tačno investitor, jer su rekli da je zahtjev predala firma “Integra inženjering” iz Banjaluke. Međutim na pitanja koja smo tada postavili navedenoj kompaniji odgovoreno nam je iz kompanije sličnog imena “Integral Inženjering” iz Laktaša.
“Montaža nije završena, pogon nije funkcionalan i ne može biti pušten u rad sve dok se ne kompletira sva potrebna i zakonom propisana dokumentacija”, odgovoreno nam je iz Integrala još 24. aprila ove godine, na pitanje koje smo uputili banjalučkoj firmi sličnog imena.
Istina, u što smo se uvjerili na terenu, montaža pogona je u međuvremenu završena, ali nije pušten u rad.
Činjenica da je sagrađen bez zakonom propisane dokumentacije dovodi u pitanje smisao dokumentacije, koja valjda treba samo da potvrdi već svršen čin. O posljedicama po ljude i okolinu očito nikog od nadležnih nije briga.
