Ova aktivnost obavlja se svake godine nakon što se DNK analizom utvrdi pripadnost posmrtnih ostataka žrtava genocida. U narednih nekoliko dana obaviće se reasocijacija kod 71 slučaja.
Član Instituta za nestale osobe Bosne i Hercegovine (BiH), Sadik Selimović, napominje da je veliki broj žrtava genocida pokopan u Memorijalnom centru sa nekompletnim posmrtnim ostacima.
“Radom na drugim masovnim grobnicama pronalazimo mnogo skeletnih ostataka, a DNK analizom se utvrdi pripadnost žrtvi i onda radimo reekshumaciju i određenoj osobi dodajemo skeletne ostatke”, izjavio je Selimović za Radio Slobodna Evropa (RSE).
Reekshumaciji je prisustvovao i Mehmedalija Ibrahimović iz Cerske, opština Milići, na istoku BIH.
On je došao iz Sjedinjenih Američkih Država.
“Padom Cerske aprila 1993. godine došli smo u Srebrenicu, a u julu 1995. krenuli smo šumama ka Tuzli. Ja sam preživio taj put, a moj otac je ubijen. Ukopao sam ga 2010. godine u Memorijalnom centru, tijelo nije bilo kompletno, a sada su pronašli još neke kosti, ali opet ne znam hoće li biti kompletno tijelo”, rekao je Ibrahimović za RSE.
Obilježena 28. godišnjica genocida
U Srebrenici je 11. jula obilježena 28. godišnjica genocida. Održana je komemoracija klanjana kolektivna dženaza za još 30 žrtava.
Radi se o nekompletnim tijelima koja su pronađena u nekoliko grobnica koje su pripadnici Vojske Republike Srpske (VRS) više puta prekopavali i prebacivali tijela kako bi prikrili tragove zločina.
Među njima su i četiri maloljetnika od 15 i 16 godina.
Nakon dženaze 11. jula ove godine, u Memorijalnom centru Potočari ukopano je 6.751 žrtva genocida.
Snage VRS u Srebrenici i okolini ovog mjesta na istoku BiH ubile su 8.372 muškaraca i dječaka nesrpske nacionalnosti.
Iz tadašnje zaštićene zone Ujedinjenih nacija, protjerano je više od 25.000 žena, djece i starih.
Za genocid i zločine u Srebenici do sada je osuđeno više od 50 osoba, na više od 700 godina zatvora. Zločini su pred Međunarodnim krivičnim sudom za bivšu Jugoslaviju u Hagu, ali i domaćim sudovima okarakterisani kao genocid, i to kao jedini na prostoru bivše Jugoslavije u ratovima devedesetih.
Radovan Karadžić, prvi predsjednik bh. entiteta Republika Srpska, pravomoćno je osuđen u Hagu na doživotnu kaznu zbog genocida u Srebrenici, kao i zbog zločina protiv čovječnosti i kršenja zakona i običaja ratovanja u drugim dijelovima BiH.
Zbog genocida, na doživotnu kaznu na istom sudu je osuđen i glavni komandant VRS-a, Ratko Mladić.
Osim njih, osuđeni su i Ljubiša Beara, bivši načelnik za sigurnost Glavnog štaba VRS, Zdravko Tolimir, bivši pomoćnik komandanta za obavještajno-sigurnosne poslove GŠ VRS-a, te Vujadin Popović, načelnik bezbjednosti Drinskog korpusa VRS-a.
Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju je 2004. donio prvu pravosnažnu presudu za genocid u Evropi, u slučaju generala VRS Radislava Krstića.
