Svakodnevno smo bombardovani informacijama raznih agencija da je planeta sve više zagađena, nikad toplija, nikad bolesnija i slično. U jeku takvih ekstremno loših vijesti umjesto da se zakoni i regulative za zdraviju planetu pooštre, dešava se suprotno.
Novi zakon Evropske unije o krčenju šuma smatran je ogromnim globalnim pomakom u očuvanju ovog prirodnog resursa. Ovim zakonom se pokušalo smanjiti problem deforestacije.
Zakon je, između ostalog, propisivao da pristup tržištu EU mogu imati samo kompanije koje mogu dokazati da su njihovi proizvodi napravljeni od stoke, drveta, kakaoa, soje, palminog ulja, kafe i gume, nastali bez krčenja šuma.
Pozdravljen i hvaljen ovaj zakon ipak nije na snazi. Pod pritiskom poljoprivrednih lobista, EU odgađa primjenu zakona na godinu dana.
Ovim se pokazalo da je i strašni EU sud, po pitanju zakona, rastezljiv do tačke profita.
Javile se mnoge zemlje, em članice EU, em prekookeanske države da upozore evropske čelnike da će taj zakon ugroziti, na primjer, američke proizvođače, a i druge zemlje su isto navele. U smislu, čemu zaštita ako ne mogu da je unovčim.
Južnoameričke diplomate su bili možda najmaštovitiji u svojim tumačenjima uticaja ovog zakona, tvrdeći da bi zakon doveo do većeg problema kokaina u Evropi, jer siromašni peruanski i kolumbijski farmeri neće moći da dokažu da njihova kafa ili kakao nisu uzgajani na krčenoj zemlji i umjesto toga će preći na uzgoj listova koke.
I tako, zakon o sumanutom krčenju šuma je ostao u fioci, a samo prošle godine svijet je izgubio površinu šume veliku kao Švajcarska.
Profit je iznad života.
Života čovjeka ili vuka.
Usporedno s raspravama o zakonu o deforestaciji, Evropska komisija je smanjila nivo zaštite vuka. Na evropske vukove otvoren je lov. Taman kada se nakon godina i godina uloženog truda populacija ovih životinja popravila, koja je bitna za prirodnu ravnotežu i stabilnost ekosistema.
Razlog za smanjenje stepena zaštite vukova se navodi taj što su se poljoprivrednici u više navrata žalili na štetu koju vukovi prave.
Ipak, evropska ekološka udruženja kao pravi razlog ističu ličnu osvetu predsjednice Evropske komisije Ursule von der Leyen, kojoj je vuk prije dvije godine ubio ponija Dolly. I zaista, par sedmica nakon toga, predsjednica je naredila EK da se preispitaju pravila koja strogo štite vukove.
Čak i ako je samo na nivou mahalskog trača, tajming je zaista čudan. Posebno jer mnogi stručnjaci i ekolozi tvrde da nije naučno dokazano da će odstrjel vukova smanjiti štetu. Zapravo će biti suprotno, jer oporavak vukova u Evropi je još uvijek u toku i ciljevi Bernske konvencije i Direktive o staništima još uvijek nisu ispunjeni. Ekološki aktivisti strahuju da bi se time povukle izmjene i drugih zaštićenih vrsta.
Sabien Leemans iz WWF-a je u svom izlaganju najbolje opisala licemjerstvo Evropske unije i zakona za zaštitu prirode na kojoj se toliko insistira.
„Kako možemo tražiti od drugih regija da zaštite svoju biološku raznolikost i žive s vrstama poput tigrova, lavova ili slonova, kada mi ne možemo živjeti zajedno s vukom? Poruka koja danas dolazi iz EU-a doista je neugodna: propovijedamo svijet o očuvanju dok demontiramo jedan od naših najvećih uspjeha u očuvanju“.
I sve to samo dvije godine nakon istorijskog sporazuma Ujedinjenih nacija o biodiverzitetu, s ciljem da se obnovi priroda.
Sada, sve više se pominje ekonomski rast u odnosu na zelenu agendu.
Što se tiče Bosne i Hercegovine, kod nas je oduvijek ekonomski rast, ali tajkuna, političara, investitora i inih bio i jeste ispred zaštite prirode.
U BiH se već odavno uništava priroda i genetski resursi zbog profita. Mada i Evropa sve više dolazi u BiH da kopa.
Sve u ime profita, pardon, u ime zaštite.
U ime zaštite profita.
Kolumne „Zeleni talas”, su dio serije „Impuls semafor“
