U Bijeljini ovih dana (17. 11. 2010) usred dana izbrisana je Ulica Jovana Dučića. Ulica u centru grada koja vodi u gradski park. Poznata je po tome što je u njoj, u toku vremena zla, 1992–1995. godine, bilo sjedište Kriznog štaba, Srpske demokratske/demonske stranke, kao i Arkanovog divljanja i ubijanja. Poznata je i po Bijelom dvoru Vase Kačavende, koji se kao vladika uselio, 1992. godine, u zgradu Opštinskog komiteta Saveza komunista i za renoviranje utrošio stotine hiljada njemačkih maraka. Bog mu dao! Istovremeno, u toj istoj ulici porušio je jedanaest muslimanskih kuća i sagradio manastir i dvorce u zlatu. Poznata je ta ulica i po Atik džamiji koja je, po želji vladike, sravnjena sa zemljom. Šut je odvezen, a preko dana postavljena je trava i zasađeno drveće. Umjesto džamije nikao je park. Radove su tokom rata izveli Muslimani na dobrovoljnoj osnovi.
Jednostavno rečeno postala je istorijska ulica iz novije sumnjive srpske istorije. Jeste da se Jovan Dučić tu ne uklapa. On je bio i ostao neprevaziđen pjesnik u jugoslovenskoj književnosti. Bio je pjesnik među diplomatama i diplomata među pjesnicima. Bio je i ostao neprevaziđen stilista u jugoslovenskoj književnosti. Ali, kao takav nije baš ljubio boga.
Nema nijedne religije, zapisao je Dučić, koja nije bezbožno rušila.
To se posebno dokazalo devedesetih godina prošloga vijeka u vremenu zla. Kao takvog, Dučića crkva i popovi nisu ni obožavali ni uvažavali. Kad su popovi voljeli pjesnike i pjesme, jer jedina duhovnost je ono što oni naglabaju. A opet kad se uzme da su se u toj Ulici Jovana Dučića dešavala velika zla nad nesrpskim narodom i što se i danas u njoj nalaze crkvena zdanja izgrađena na otetoj zemlji i temeljima porušenih muslimanskih kuća i nije red da ulica nosi ime književnog velikana i kosmopolite Jovana Dučića.
Shvatio je to i vladika Kačavenda, pravoslavni episkop Eparhije zvorničko-tuzlanske, koji stoluje i u Bijeljini i u Tuzli, pa uputio Skupštini opštine Bijeljina, Komisiji za određivanje imena trgova, ulica i javnih ustanova, zahtjev da se na godišnjicu smrti patrijarha srpskog Pavla Ulica Jovana Dučića preimenuje u ulicu patrijarha Pavla.
Komisija, čiji je predsjednik Dragan Đurđević, ortodoksni pristalica Šešeljevih radikala i ujedno predsjednik Skupštine opštine Bijeljina, jednoglasno je prihvatila vladičin prijedlog i želju pretvorila u stvarnost. Uzgred rečeno, ta ista komisija godinama se ne sastaje kako bi izbrisala sva sporna imena u nazivima ulica, trgova i ustanova, koji vrve od zlih imena. Ali kada Kačavenda traži onda nema dvojbe da se sastanu i u pola dana izbrišu ime Dučića Jovana. Napomenuto je da će Dučić dobiti neku novu ulicu, vjerovatno, na njivi, na periferiji, kao što je učinjeno sa Andrićem, Ćopićem, Kišom i drugim velikanima jugoslovenske književnosti.
Na istoj sjednici, istoga dana, nikla je nova Ulica Dučića Jovana u selu Velika Obarska, na bivšoj ekonomiji gdje su osvajači semberskih oranica, tokom 1992–1995. svili svoje gnijezdo i stotinu četrdeset domaćinstava dobilo je trinaest ulica (deset kuća na jednu ulicu) umjesto tri (sic) među njima i Jovana Dučića. Istina, u tom naselju, još devet velikana jugoslovenske književnosti ima svoje ulice, a niko knjige u kući nema. Za Riplija! Dotle cijela Velika Obarska (ime joj datira od 1548. godine) ima osam zaselaka sa 1.000 domaćinstava, a nema imena nijedne ulice. Novo naselje je selo usred sela?!
Glavni razlog uklanjanja imena Ulice Jovana Dučića jeste Pajo iliti počivši patrijarh Pavle, poznat za života kao svetac koji hoda. Ali, poznat i kao patrijarh koji je blagosiljao, na Palama, politiku zla Radovana Karadžića. Tako od 17. novembra 2010. godine Ulica Jovana Dučića nosi ime patrijarha Pavla… Tako je odlučila Skupština opštine Bijeljina uslišivši molbu Vase Kačavende.
S obzirom na pjesničku i književnu veličinu Jovana Dučića on je patrijarh među književnim velikanima i nije mu mjesto u ulici Zla iz vremena Zla. Skupština opštine mu je samo učinila uslugu, a sebi napravila tešku mrlju ubijajući mrtve pjesnike.
republika.co.rs
