Stefan Cvetković, foto: Medija centar/Danas
Vučićev idolopoklonik, gost na trpezi Branka Malovića, naprednjačkog koordinatora za Južni Banat i čovek koji je “nogom” otvarao vrata predsednika opština.
U njegovoj sudskoj biografiji zabeleženo da je devet puta krivično osuđivan, između ostalog, i zbog nasilja u porodici.
Sud časti Nezavisnog udruženja novinara Srbije isključio je iz članstva Stefana Cvetkovića iz Bele Crkve. Ova odluka bila je jednoglasna na sednici četvoročlanog Sudskog veća, kojom je predsedavao Zoran Sekulić, a čiji su članovi i Safeta Biševac, Jovana Gligorijević i Igor Božić. Razlog za ovakvu odluku bile su žalbe podnosilaca zahteva za postupak protiv njega, koje su podneli građani Bele Crkve zato što je “duže vreme u kontinuitetu nad njima vršio medijski progon koristeći svoju Fejsbuk stranicu ‘Belocrkvanske novosti’ koju on uređuje i administrira”.
Vest nas je zatekla posle susreta sa građanima koji su bili žrtve njegovog “žurnalističkog” terora. Došli su kod nas inkognito, moleći za strogu diskreciju, jer su nam rekli da njihov progonitelj uživa zaštitu iz samog vrha vladajuće Srpske napredne stranke. Ispričali su nam da je na njegovu inicijativu lokalna vlast u Beloj Crkvi s mesta koordinatora za romska pitanja smenila Zorana Raškovića. Kako se navodi u informaciji NUNS-a, Rašković je jedan od podnosilaca zahteva za smenu Stefana Cvetkovića. On je u žalbi naveo da ga je ovaj fizički napao, zadao mu fizičke povrede i vređao na nacionalnoj osnovi. Rašković je o ovome podneo dokaze iz policije i Osnovnog javnog tužilaštva u Vršcu.
Šta otkriva sudska biografija ovog medijskog “Pontija pilata”, borca protiv organizovanog kriminala, kako se predstavlja u svojim objavama, čoveka koji optužuje i presuđuje, kao kakav surovi rimski prokurator ili kadija iz vremena našeg ropstva pod Turcima? Imali smo uvid u devet sudskih presuda protiv Cvetkovića na kojima je osuđen zbog krivičnih dela. Među njegovim žrtvama bila je i Aleksandra Rašić, nad kojom je Stefan Cvetković letimišući se kao novinar, član NUNS-a. Uz neprestano proganjanje, vređanje i klevete, izmišljotine i fizičkim nasrtajima izazivao je u njoj i Gorana Kričaka stalni strah od izlaska na ulicu i susreta sa njim. Aleksandra Rašić zbog svega toga presavila je tabak i zatražila da se o svemu odredi Sud časti NUNS-a. A šta piše, između ostalog, u sudskim presudama protiv Stefana Cvetkovića. Presudom Osnovnog suda u Vršcu, sudska jedinica u Beloj Crkvi osuđen je na tromesečnu kaznu zatvora zbog nasilja u porodici. Zbog krivičnog dela nedozvoljene trgovine Opštinski sud u Beloj Crkvi 2009. godine osudio ga je na novčanu kaznu od sto hiljada dinara. Slede i osude zbog neovlaštenog prikazivanja tuđih spisa, portreta, iznošenja ličnih i porodičnih prilika, uvreda, oštećenja tuđe stvari. Zbog svega ovoga novčano je više puta kažnjavan.
Otkud Stefanu Cvetkoviću novinarska licenca potpisana ispred Nezavisnog udruženja novinara Srbije? Reč je o statusu iz vremena kad je bio novinar “TNT” televizije. Ova medijska organizacija, prema podacima do kojih smo došli, brisana je iz registra APR-a 28. februara 2017. godine. U sadašnjem vremenu ovaj novinarski mutivoda i Ostap Bender truje javnost preko FB stranice “Belocrkvanske novosti”, predstavljene kao medijska novinska kompanija. Stefan Cvetković, tzv. nezavisni novinar, rado viđen na konferencijama za štampu Aleksandra Vučića. Viđen na videosnimcima kako uz iće i piće sluša Branka Malovića i njegovu predizbornu poruku biračima. “Novindžija” koga predsednici južnobanatskih opština dočekuju preko “crvenog tepiha”.
Otkud ta lakoća silovanja naših umova, to mentalno siledžijstvo u objavama ovog “nezavisnog” novinara, koji je dugo trajao? Pa imao je “carte blanche” režima, čija je procena da takve bljuvotine i represija nad građanima štite vlast i “vlasnike” vlasti. Ironija čitave te tužno-satirične priče o Stefanu Cvetkoviću leži i u tome što su i pojedini lokalno visoki dužnosnici naprednjačke vlasti bili u kandžama ovog beskrupuloznog progonitelja svih onih na koje se nameračio. Zašto su ćutali na njegove optužbe? “Morali smo. Takva je zapovest bila odozgo”, kažu neki od njih.
