Foto: REUTERS/Mohamed Azakir
Šarmin Habibi se prisjeća okolnosti pod kojim su njenog supruga ubile iranske snage sigurnosti. Ali ona bi mogla da govori o bilo kojem učesniku protesta širom zemlje protekle godine koji su poginuli zbog brutalnog gušenja nereda kojem je pribjegla država, piše redakcija Radija Slobodna Evropa (RSE) na engleskom jeziku.
“Rečeno mi je da ga nisu ubili, da je sigurno imao neprijatelje, da ni jedan policajac nije pucao, da nije bilo ispaljenih metaka”, rekla je Habibi za Radio Farda RSE, dok je govorila o smrti njenog supruga, Ferejduna Mahmudija.
Više od 500 demonstranata je platilo cijenu životom jer je izrazilo bijes zbog smrti Mahse Amini, mlade Iranke kurdskog porijekla koja je umrla u policijskom pritvoru u Teheranu 16. septembra 2022. nakon što je odvedena jer je navodno kršila kontroverzni zakon o hidžabu.
Mahmudi koji je imao 32 godine, bi je među prvima koji su poginuli i prvi u rodnom gradu Amini, Sahezu na sjeverozapadu provincije Kurdistan, jer je podržao pozive da se istraži sumnjiva smrt 22-godišnje žene.
Kada su vlasti odgovorile silom i jasno stavile na znanje da neće tolerisati bilo kakvo neslaganje, protesti su se brzo proširili, a hiljade ljudi izašlo je na ulice širom zemlje.
Protesti koji su trajali mjesecima počeli su kao pobuna protiv brutalnog nametanja hidžaba, jednog od stubova Islamske Republike. Međutim, ubrzo su prerasli dugotrajne demonstracije protiv teokratskog establišmenta, na kojima su neki od demonstranata pozivali na kraj klerikalne vladavine i zahtijevali društvene i političke slobode.
Protesti koji su se najduže održali, ali koji su doživjeli najsmrtonosnije gušenje dogodili su se u regijama u kojima žive etničke manjine, uključujući Kurde, Azerbejdžance i Baluče, koji imaju dugogodišnje primjedbe na Islamsku Republiku Iran.
Žene, život, sloboda
Svega nekoliko sati nakon što je iranska policija za moral odvela Amini u pritvor 13. septembra 2022., ona je pala u komu i ležala u bolnici u Teheranu.
Kako je tekao njen put od posjete Teheranu s porodicom do groba u rodnom gradu Sahezu tokom jedne sedmice bilo je pitanje koje je izazvalo višemjesečne nerede.
Na osnovu svjedočenja očevidaca, njena porodica je tvrdila da je policija za moral pretukla Amini dok su je vozili u pritvorni centar u Teheranu. Porodica je takođe odbila zvanične tvrdnje da je pala u komu nakon svađe sa čuvarom pošto je prethodno imala zdravstvenih poteškoća.
Tokom njenog kratkog boravka u bolnici Kastra u sjevernom Teheranu, fotografije na kojima se vidi da krvari iz jednog uha izazvali su dalje sumnje u zvanični narativ.
Nakon što su čuli vijesti o smrti Amini, desetine ljudi se okupilo u blizini bolnice, kriveći klerikalni establišment za, kako su nazvali, ubistvo, pošto je samo nekoliko sedmica prije bilo najavljeno da će se kažnjavati kršenje zakona o hidžabu.
Okupljeni, uključujući žene koje su skinule hidžab, uzvikivali su: “Ubićemo onoga koji je ubio našu sestru” i “Dole diktator”, aludirajući na vrhovnog vođu ajatolaha Alija Hameneija.
Snage sigurnosti, zabrinute da će se protesti proširiti, brzo su uskočile kako bi blokirale ulice i uzvratile udarajući palicama i pucnjima upozorenja.
Tajna je otkrivena
Na dan smrti Amini, kurdske političke partije pozvale su na održavanje generalnog štrajka u provinciji Kurdistan 19. septembra, kako bi izrazili nezadovoljstvo onim što su nazvali “državni zločin”.
Ali dok je tijelo Amini došlo u Sahez na sahranu 17. septembra, javni bijes u provinciji, gdje su stanovnici dugo optuživali vlasti da guši i diskriminiše kurdsku etničku manjinu, već je bio u tački ključanja.
Uz podršku velike gomile koja se prije zore okupila ispred malog gradskog groblja, porodica Amini spriječila je snage sigurnosti da je pokopaju u tajnosti, te su najavili da će kasno te večeri održati vlastitu sahranu.
“Pokušali su da izvrše pritisak na nas da sahranimo Mahsu u tajnosti, za šta sam rekao da neću dozvoliti pod bilo kakvim okolnostima i da ljudi i porodica, čak i njena majka treba da budu prisutni”, rekao je otac Amini, Ahmad Amini. “Na moje insistiranje, promijenjen je plan sahrane.”
On je takođe žestoko negirao tvrdnje iranskih zvaničnika da je njegova kćerka sa pet godina imala operaciju mozga što je moglo da doprinese njenoj smrti, rekavši da je bila “savršeno zdrava” i požalio se što je njegov zahtjev da mrtvozornik pregleda modrice na njenom tijelu odbijen .
“Brinem se što vlasti svaki dan šire laži o mojoj kćeri”, rekao je Ahmad Amini.
Nakon što su neki ožalošćeni pokušali da pješke krenu ka kancelariji lokalnog guvernera, došlo je do novih hapšenja i nasilja.
“Nakon sahrane, atmosfera u gradu bila je vrlo napeta”, rekao je za Radio Farda Bahtiar Košnam, šef novinske agencije Mukrian u Sahezu. “Situacija u Sahezu je ličila na neobjavljeno i neslužbeno ratno stanje.”
Poklič za okupljanje
Prije godišnjice smrti Amini, Habibi je objasnila kakvi su bili motivi njenog supruga da se priključi generalnom štrajku koji je proglašen u Sahezu.
“Zašto je bio toliko uzrujan? Otac Amini je mnogo puta rekao da nije bilo problema s njenim hidžabom, pa zašto su onda nanijeli toliku nesreću toj mladoj djevojci?” rekla je Habibi za Radio Farda. “Rekla sam, ‘Znam da si uzrujan. I meni je jako teško’.”
Molila je Mahmudija da ne izlazi na ulicu 19. septembra. Ali, rekla je da on nije mogao da pređe preko uvjerenja da nešto mora da učini.
“Bila sam sigurna da on ide jer je bio jako tužan zbog Amini. Pomolio se i oprostio se od sina, ali meni nije ništa rekao”, kazala je Habibi.
“Te noći, kada se nije vratio kući, nazvao je njegov rođak i rekla sam mu da se Ferejdun nije vratio”, dodala je. “Rekao je da je mnogo ljudi uhapšeno i ja sam uzela naša dokumenta da se sa sinom uputim u policijsku stanicu.”
Bilo je to iskustvo koje se ponavljalo u različitim dijelovima zemlje tokom proteklih godinu dana.
Lokalna policija je isprva poricala da je Mahmudi uhapšen, prije nego što su obrnuli priču i rekli da jeste, cijelo vrijeme pritiskajući Habibi da im da informacije sa kim je njen suprug bio u kontaktu.
“Bilo je tri ili četiri ujutro kada smo saznali da je upucan”, pored džamije, rekla je Habibi. Mahmudi je bio pretučen, bile su mu polomljene obje ruke a tijelo izrešetano mecima, rekla je.
Onda su lokalni zvaničnici porekli da su ga ubile snage sigurnosti ili da je bilo ispaljenih metaka. Ali Habibi je rekla da je bila upozorena da ne organizuje sahranu za Mahmudija jer oni “nisu željeli okupljanje” kao ono koje se desilo na sahrani Amini.
Pored prijetnji od posljedica, Mahmudijevi su organizovali sahranu, položivši ga 200 metara dalje od groba Amini.
