foto: FB
Počivaj u miru, dragi prijatelju. Pamtiću naše edmontonske dane i prekookeanske razgovore, naše zajedničke tekstove, naše prepiske o poeziji i “odabranim tugama” (“Selected Sorrows”), naše diskusije o etici i moralu poslijeratnih “jučerašnjih ljudi” (“Yesterdays’s People”) i naroda, o našoj Istoriji krvi, osvete, tuge i mitologija, i o teškom životu među balkanskim i inim “ljudožderima”.
Pamtiću večeri kada smo raščlanjivali balkanske identitetske dileme u zaleđenoj preriji Alberte, dok smo pili kanadski viski iz plastičnih čaša “koje ne znaju gdje im je domovina”. Uvjeren sam da te, uprkos njenoj opštepoznatoj nezasitosti, prerana smrt neće spriječiti da s velikim elanom u sprintu ‘svitnes’ s mračnog ovozemaljskog groblja (“Sprinting for a Graveyard”) u poetsku vječnost. Počivaj u miru u svojoj “Mastovanki”, dragi prijatelju.
Goran Simić, pjesnik, prozni i dramski pisac preminuo je u Sarajevu u 72. godini.
Rođen je 1952. godine u Vlasenici, a najveći dio života proveo je u Sarajevu, gdje je radio kao glavni urednik časopisa Lica i pokrenuo knjižare Valter i Renesansa. Od 1996. godine živio na relaciji Sarajevo – Toronto. Bio je gostujući pisac na Massey koledžu, Guelph univerzitetu, Banff centru za umjetnost i Edmonton univerzitetu.
Knjige su mu prevedene na petnaestak stranih jezika, poezija mu je uvrštena u bosanskohercegovačke antologije pjesništva kao i u antologije svjetskog pjesništva dvadesetog vijeka. Njegova Zbirka poezije Sunrise in The Eyes of The Snowmen (Svitanje u očima Snješka Bijelića) proglašena je za najbolju knjigu 2012. godine u Kanadi. Među dosadašnjim laureatima te nagrade su i Leonard Cohen, Michael Ondaatie i Margaret Atwood. Njegova drama za djecu “Bajka o Sarajevu” na sceni Pozorišta mladih u Sarajevu izvodila se preko 16 godina.
